The first 5 days of backpacking
Door: Thirza Veldhuizen
Blijf op de hoogte en volg Lune en Thirza
11 Juli 2013 | Peru, Mancora
We zijn nu 5 dagen op reis maar het lijkt wel alsof we al weken weg zijn. Dit is in de positieve zin bedoeld uiteraard. Allereerst begon ik mijn vakantie met 2 keer goed nieuws: ik heb al mijn vakken in Lima gehaald en ben aangenomen om stage te lopen bij een bedrijf in Sevilla! Op maandagavond kwam Lune aan in Lima en kon het feest beginnen! Maar eerst inpakken... Na een paar uur twijfelen, zwoegen en proppen was het ons dan echt gelukt: 1 maand aan kleding, schoenen en medicijnen verdeelt over 2 backpacks van ieder 7 kilo. We waren best trots en voelden ons al helemaal die hard backpackers toen we er tijdens onze reis achterkwamen dat veel andere meisjes-backpackers wel dingen als nagellak en leuke laarsjes hadden meegenomen!
Op woensdagavond begon onze reis: we namen de bus van Lima naar Trujillo. We hadden gekozen voor de busmaatschappij Cruz del Sur omdat deze het best bekend staat in Peru. Toen we in onze semi-camas(bedden) lagen wisten we al snel waarom! Er waren uitgebreide veiligheidsregelingen en stewardessen die ons voorzagen van dekentjes, kopjes thee en snacks. En toen wisten we nog niet eens dat dit de enige busmaatschappij was die uberhaupt gordels heeft.
Om 9 uur sochtends kwamen we aan in Trujillo en besloten eerst de stad te bekijken om daarna door te gaan naar Huanchaco waar we een hostel hadden geboekt. In Trujillo begon er een mannetje tegen ons te praten en onze eerste reactie was natuurlijk ´oh weer iemand die ons een tour aan probeert te smeren´. Negeren dus. Maar hij hield vol en het bleek dat hij bij het gemeentehuis werkte en gratis en voor niks gaf hij ons gedetailleerde info over de omgeving, de bustijden en locaties en we mochten zelfs met hem mee het gemeentehuis in om op het balkon foto´s van het hoofdplein te maken. Na dit gedaan te hebben hadden we het wel gezien en namen we een lokale bus naar Huanchaco. Dit is een relaxt surfstadje en het was lekker weer! Toen we niet veel later op het strand lagen kwamen er 2 surfboys naar ons toe en we raakten aan de praat. Een van de 2 bleek eigenaar van een surfschool en ze boden onze een surfles aan voor de halve prijs. Als we niet rechtop konden staan kregen we ons geld terug. Dit aanbod konden we natuurlijk niet afslaan en even later surfden we (staand!) door de golven. Daarna vroegen we of zij misschien een leuk en goedkoop restaurant aan konden raden. Dit zagen zij als een uitnodiging om mee te gaan en even later zaten we op het terras van het waarschijnlijk duurste restaurant van Huanchaco (wel 8 euro per gerecht, duur voor Peru). Gelukkig was dit het geld helemaal waard want ze grillden alles naast ons tafeltje op een bbq en het was nog lekker ook!
De volgende avond vertrokken we naar Mancora waar we de volgende ochtend aankwamen. Het was pas 10 uur maar nu al bloedheet! We hadden 2 nachten gereserveerd in Loki Hostel: een hostel aan het strand met een zwembad vol met jongeren waar het altijd feest is! Hier hebben we 3 dagen lekker op het strand gelegen, feestgevierd en leuke mensen ontmoet. So far so good, maar ik schrijf dit nu een paar dagen later en kan alvast verklappen dat het niet de hele tijd zo voorspoedig zal gaan.
Ps. ik typ dit nu heel snel over in een internetcafe, excuses voor de spelfouten.
Op woensdagavond begon onze reis: we namen de bus van Lima naar Trujillo. We hadden gekozen voor de busmaatschappij Cruz del Sur omdat deze het best bekend staat in Peru. Toen we in onze semi-camas(bedden) lagen wisten we al snel waarom! Er waren uitgebreide veiligheidsregelingen en stewardessen die ons voorzagen van dekentjes, kopjes thee en snacks. En toen wisten we nog niet eens dat dit de enige busmaatschappij was die uberhaupt gordels heeft.
Om 9 uur sochtends kwamen we aan in Trujillo en besloten eerst de stad te bekijken om daarna door te gaan naar Huanchaco waar we een hostel hadden geboekt. In Trujillo begon er een mannetje tegen ons te praten en onze eerste reactie was natuurlijk ´oh weer iemand die ons een tour aan probeert te smeren´. Negeren dus. Maar hij hield vol en het bleek dat hij bij het gemeentehuis werkte en gratis en voor niks gaf hij ons gedetailleerde info over de omgeving, de bustijden en locaties en we mochten zelfs met hem mee het gemeentehuis in om op het balkon foto´s van het hoofdplein te maken. Na dit gedaan te hebben hadden we het wel gezien en namen we een lokale bus naar Huanchaco. Dit is een relaxt surfstadje en het was lekker weer! Toen we niet veel later op het strand lagen kwamen er 2 surfboys naar ons toe en we raakten aan de praat. Een van de 2 bleek eigenaar van een surfschool en ze boden onze een surfles aan voor de halve prijs. Als we niet rechtop konden staan kregen we ons geld terug. Dit aanbod konden we natuurlijk niet afslaan en even later surfden we (staand!) door de golven. Daarna vroegen we of zij misschien een leuk en goedkoop restaurant aan konden raden. Dit zagen zij als een uitnodiging om mee te gaan en even later zaten we op het terras van het waarschijnlijk duurste restaurant van Huanchaco (wel 8 euro per gerecht, duur voor Peru). Gelukkig was dit het geld helemaal waard want ze grillden alles naast ons tafeltje op een bbq en het was nog lekker ook!
De volgende avond vertrokken we naar Mancora waar we de volgende ochtend aankwamen. Het was pas 10 uur maar nu al bloedheet! We hadden 2 nachten gereserveerd in Loki Hostel: een hostel aan het strand met een zwembad vol met jongeren waar het altijd feest is! Hier hebben we 3 dagen lekker op het strand gelegen, feestgevierd en leuke mensen ontmoet. So far so good, maar ik schrijf dit nu een paar dagen later en kan alvast verklappen dat het niet de hele tijd zo voorspoedig zal gaan.
Ps. ik typ dit nu heel snel over in een internetcafe, excuses voor de spelfouten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
