Heel veel avonturen in een korte tijd

Nu ben ik, Lune aan de buurt om onze mooie avonturen met jullie te delen. Na een paar relaxde dagen in Mancora, begon het echte backpack leven. We hebben om 17:30 uur de bus gepakt naar Loja, dit was een iets andere bus dan we gewend waren. Na een paar uur te hebben geslapen werden we zo ongeveer door de hele bus wakker gemaakt. Bleek dat de bus al een keer was gestopt en al onze mede passagiers al naar de douane waren geweest maar wij niet wakker waren geworden. We zaten achterin dus ze hadden ons niet opgemerkt waarschijnlijk. Dus moesten wij slaapdronken nog een heel stuk terug lopen door de middle of nowhere. Toen we eenmaal bij de douane aan waren gekomen konden we de bus niet eens meer zien staan. ´Gelukkig´ was het busmannetje met ons mee gelopen, die ons vervolgens illegale dvd´s probeerden aan te smeren. Toen dit allemaal geregeld was konden we weer terug de bus in en om 05:00 uur kwamen we aan in Loja. Op het momemt dat we de tijd probeerden te checken op de oude nokia telefoon van Petra kwamen er erachter dat we beroofd waren. Onze eerste reactie ´hahah er heeft toch niet echt iemand onze oude nokia gestolen?´ En onze tweede reactie ´fack waar is de camera?´. Na van de schrik bekomen te zijn, vonden we al snel een politieagent en werden we in een politieauto gestopt naar een soort van politiekantoor wat afgesloten was met rolluiken en waar pistolen overal rond slingerden. Nadat de pc eindelijk was opgestart hadden we na een uur dan onze aangifte binnen.

We hadden toch maar besloten ons oorspronkelijke plan te volgen om het Podocarpus park te bezoeken. Na een aantal mooie en vooral stijle wandelingen naar onder andere twee watervallen te hebben gemaakt vonden we het wel mooi geweest. We gingen opzoek naar een van de rangers die ons bij aankomst ook had begeleid. Helaas behalve een helm was er niks menselijks te vinden en we besloten om alvast aan de 20 minuten lange wandeling naar de hoofdingang te beginnen. Daar volslagen uitgeput aangekomen waren we nog steeds niemand tegen gekomen. Er kwam nog wel een joggie op een fiets aanzetten die ons beloofden om naar het dorp terug te fietsen om vanaf daar een taxi onze kant op te sturen. Dit klonk ons zowel vriendelijk als ongeloofwaardig in de oren, dus we besloten vol goede moed onze 3 uur wandeling over het onverlichte pad te beginnen terwijl het al bijna donker werd. Gelukkig werden onze gebeden snel gehoord en kwam er een ranger op een scooter aanzetten die voorstelde om ons beide achterop de scooter mee te nemen. Aangekomen in het dorp hebben we de zogenaamde 9 uur durende bus naar Cuenca gepakt waar we vervolgens 3 uur later aankwamen. Het was dus intussen midernacht maar gelukkig had Luuk het adres van zijn hostel doorgestuurd en hadden ze daar nog 2 bedjes vrij. In deze koloniale, op 2800 meter hoog gelegen stad hebben we de volgende dingen gedaan: een camera gescoord, kerkjes bezocht, inca ruines bekeken, de bus gepakt naar het uitzichtpunt Puri, naar de Wunderbar geweest en gekookt in ons hotel.

Na ons bezoek aan Cuenca hebben we de nachtbus gepakt naar Riobamba om daar een bus te nemen naar het schattig in de bergen gelegen plaatsje, Alausi. Hier zijn we naartoe gegaan om het treintje: Nariz del Diablo te pakken, wat de moeilijkste spoorweg ter wereld blijkt te zijn. Het leek ons vooral een spannend ritje omdat onze rough guide ons beloofde dat we op het dak mochten zitten. Dit bleek helaas afgeschaft te zijn, omdat er een keer een chinees was opgestaan en onthoofd werd door de elektriciteitskabel. Desondanks was het een mooie treinrit met indrukwekkende uitzichten, dansende Ecuadoriaanse vrouwen, lama´s en een lekkere lunchbox met lokale specialiteiten.

Om 11:00 uur waren we terug in Alausi en hebben we een bus gepakt naar Banos waar we om 15:00 uur aankwamen. We hebben deze middag nuttig besteed aan het zoeken naar een hostel, jungle tocht en een busticket naar de wereldberoemde zaterdagmarkt in Otavalo. Je kon hier van alles kopen: kleding, muziekinstrumenten, sieraden en tapijten. Er was ook een groente en fruit markt waar we heerlijke bloemkool en aardappels hebben aangeschaft. Die middag hebben we de bus genomen naar Quito. We hadden een kamer gereserveerd in het gezellige Bluehostel en besloten om de gekochte groentes om te toveren in een heerlijke Hollandse maaltijd.

Nou lieve allemaal dit was het dat weer even voor mijn deel maar niet getreurd very soon zal Thirza onze jungel avonturen met jullie delen!